Posts Tagged ‘KSM’
Pięć czarnobielizn / Five vertical shots
Piąteczka zaległych ortodoksyjnych, czarnobiałych zdjęć na tradycyjnym filmie z ostatnio serwowanego negatywu. Zastanawiam się co zrobić ze szklanymi płytami ktore uratowaliśmy z instytutu chemii nim go wyburzono. Ma się rozumieć naświetlić ale nie na pałę, jakiś klucz wymyślić. Lub wymyśleć. Nigdy nie wiem. Podobnie z podczerwienią od Luśki i orwoslajdem od Dżiszoka… ehh… ciężko jest lekko żyć ;P
/ Five b&w vertical shots from last film. I’m wondering what subject to choose for infrared, out of date slide and other weird photo stuff.

Zewnętrzna klatka schodowa w dziwnym, piętrowym bloczku przy Chopina. U góry czujna mieszkanka filuje. / An external staircase. A vigilant dweller at 1st floor

Najstarszy kościół w Kielcach – św. Wojciech, moja parafia / St Adalbert’s – oldest church in town, my parish :)

piramidy. widoczne białe pryszcze to miejska ospa „Małego a” / pyramids. seen white dots are street art „urban smallpox” by Małe a
KSM / shots from my estate
Kilka czarnoszarych spojrzeń na przedwiosenny jeszcze KSM.
/ Few analog BW shots from walking over my estate in my beautiful town

murek – postaram się o zapełniony / this time it was empty place but usually there’s a lot of people selling flowers, raspberries, nuts, milk and something we called „Borshch” soup – actually one of best things to eat for hangover time :)

Boh. W-wy i Chopina – fragment osiedla przy tzw. Dużej Fontannie, takiej z artystyczną wizją znaków zodiaku sporych rozmiarów / blocks and garages

klatki schodowe „studnie”, na czwarte piętro trzeba napradę sporo przejść / strange staircase with huge undeveloped, useless space as its core

na górze takiej klatki zwykle stoją kwiatki i suszą się (lub wietrzą) czyjeś gatki / top of staircase space shown above is used as a drying room
Zawsze kwadrat cz. 4
Kacowa eksploracja opuszczonych podziemi szpitala i 20 sek na czasie B bez statywu oraz dwa zwyczajne widoki wśród kaesemowych bloków.
Kończąc chyba tę serię chcę podziękować mojemu Przyjacielu temu Grześku, ordynaryjnemu gajowi.
Gdzie jest Basen Napika?
Młodszym czytelnikom wyjaśnić chcę, że nazwa basenu pochodzi od wcześniejszej nazwy ul. Szczecińskiej czyli ul. Piecka (czyt. „pika„). Basen był „na Piecka” czyli fonetycznie „napika” i stąd ów nieszczęsny „Napik„.
Kim był Wilhelm Pieck? Był jakimśtam czczonym przez komunistów niemieckim działaczem ale to nieważne. Ważne, że na Piecka był basen, na który można było wbić się za free z samego rańca albo wieczorem gdy pół „ksemu” przychodziło się tu kąpać po zamknięciu. Lub na czyjś bilet ze starą bajerą „byłem w domu na obiedzie” :) Na Piecka były konkursy na najbardziej przypałowy skok ze startówki na dwa metry i wskakiwanie z przypadkowymi dziewczynami do wody – niby nie były tym zachwycone ale jakoś nadal przychodziły się opalać. Tu można było spróbować swej sprawności w skakaniu z kilku pięter piramidy leżaków do 2 m wody oraz wielu innych „sportów osiedlowych”.
Ciekawa jest symbioza w jakiej koegzystują dwa dość sprzeczne funkcyjnie organizmy czyli kościól i basen. Niby pierwszemu powinien przeszkadzać gwar, negliże i muza z basenu a drugiemu pieśni z megafonów i bicie dzwonów a jednak…. da się?
W zimę górka i lodowisko, na którym Albert tak załatwił nogę, że go dopiero we Francji poskładali. W lato szaber na działkach i „tajne spotkania” w składzie pustaków, z których zbudowano najbardziej falliczną dzwonnicę w województwie. Trzeba było mieć turbo w nogach bo Zbroszczyk zawsze wypatrzył nas swoimi rozbieganymi oczętami… złośliwi twierdzą, że proboszcz nadużywał latem lornetki wobec dziewcząt w strojach kąpielowych i Pan Bucek pokarał go zezem ;) Na Piecka toczyły się też wojny po rekolekcjach między odwiecznie wojującymi 24 i 28 lub zwykłe sparringi po religii w salce na Głogowej czasem kończące się wizytą milicji (a może już policji?) w szkole.
Na Piecka był wieżowiec z wielkim napisem „KSM” i drugi, w którym spłonął Wojtek. Na Piecka były bloki z klatkami schodowymi w kształcie olbrzymich studni i na Piecka można było wsiąść w „dwudziestkę” ale najlepsze było, że nieważne czy jechała w lewo czy w prawo – i tak zawiozła Cię na pekaes :) Na Piecka chodzilo się na lody do „Smerfetki” albo na zajęcia do harcówki. Na Piecka mieszkał Majonez, który nas poczęstował zagranicznym masłem z darow, które miało pomarańczowy kolor i było wściekle słone. I choć dziś to już ul. Szczecińska (HGW dlaczego) to basen jest „na Piecka”. Wyjaśniam bo usłyszałem, że „Napik to był bohaterski pies co dziecko z pożaru uratował„. Napik srapik! :) A, no i na Piecka dawno temu zmontowalem zajebisty graffiti jam i jak dokopię się do starych zdjęć to nie omieszkam się pochwalić :)
A tutaj moje ostatnie panoramy z kotłowni „napika” ;P
Pinhole 5.0 – expect the unexpected
Z otworkowcem drążyłem miasto, dobra pogoda promieniami słońca wdarła się do wnętrza puszki którędyś poza oficjalną drogą powodując kolorowe zabarwienie na negatywie. A był to film od Betki, taki z zaświetlonymi już „półksiężycami” ale za to ISO 80 co pozwala na dwusekundowe czasy w słoneczny dzień a i w większości przypadków w cieniach nie zmusza do stania godzinami. Wnioski z tego materiału: podchodzić bliżej, nie robić wielokrotnej ekspozycji i 2 s odmierzać licząc do trzech a nie dwóch ;P
Przy okazji dzięki Grześ za skan i wielu ludziom za kumację że fotograf to nie terrorysta – tak wyglądają Kielce z Telegrafu. Przed nami kolejne stromizny i wysokości marszczące kakao oraz ekspedycja MTB w Beskid Niski – trzymajcie kciuki za pogodę! A teraz: Kielce trochę inaczej. Kielce z których tak cholernie ciężko wyjechać :(
/ The 5th load of my pinhole and first post in Egnlish since… it’s so long ago that I can’t remember. Anyway, there’s some pictures of my hometown taken by pinhole camera, this time with many colorful unwanted flashes – this way of photography gives you „unexpected factor” so you can’t be sure about what you’ll get on developed film. There’re some visible „halves of a sun” – it’s a defect of this many years ago expired film. So, Kielce seen through the pinhole, enjoy!
Pinhole 3.0
Gdziekolwiek jesteś – dzięki Endrju, że uwolniłeś blade twarze od swej przaśnej japy. Przynajmniej tym razem, dla odmiany po Smoleńsku, ci którzy zawsze powtarzali „opalony burak” nie odkasłują bełkocząc o „tragicznie odeszłym mężu stanu” i „niepowetowanej stracie polskiego parlamentaryzmu”. Bez dwulicowego pierdolenia.
Czas na obrazy zarejestrowane Panem Nutką, pierwsze (wcześniejsze) podejście do koloru.
KLIKNIJ W ZDJĘCIE ABY POWIĘKSZYĆ / CLICK ON PICTURE TO ENLARGE

Plastpol 2011 - pan grał tak ładnie na forteklapie że nawet przez myśl mi nie przeszło, że mógłby on być plastikowy

Plastpol 2011 - pani spokojnie tępiła pazurki postukując w laptop na grzbietach metalowych bestii stojący

Słowiańska osada pod Świętym Krzyżem, garncareczka czyli pięć minut miętoszenia gliny w gminie Bieliny :)
Related posts:
Pinhole 4.0 – kolorowy spacer po Kielcach
Otworek tym razem załadowany został kolorem. Raz, bo w tym przypadku nie umiem jednoznacznie stwierdzić, że czarnobielizna lepsza jest niźli kolor (ani odwrotnie), a dwa bo to kolor, którego nie trzeba wołać we własnoręcznie ugotowanej zupie lecz można podrzucić na ce czterdzieści jeden do labu. Brakuje mi tu jeszcze jednej foty ale możliwe że się odnajdzie, oto kilka przykładowych strzałów, niepodobnych do bardzo malarskich zdjęć Betka lecz kryjących w sobie nie mniej poezji, CeKa poezji ;)
KLIK w zdjęcie by lekko powiększyć. Smacznego!
edytowano: wczesniej nie mogłem wstawić ze względów technicznych lecz arcyprzyjemnie ogląda się Kielce, czy to na zdjęciach czy jadąc autobusem, podczas słuchania pewnego setu Matam, do zassania na Footprintsach, polecam!.

Pawilony przy Romualda - makabryła, która być może zapoczątkuje serię okropnych, dla odmiany całkiem współcześnie płodzonych, potworów architektonicznych.

Pałac w Kielczech ;) Widok od strony ogrodu włoskiego wzbogaconego rękodziełami ceramicznymi z Bazy Zbożowej

jak Grześ powiedizał: ROZŁEL :))) fragment Kielc z dworcem PKSu widzianym z perspektywy która właśnie znika czyli z Polmozbytu.
(dużo szersza i lepsza jakościowo panorama do obejrzenia na moim „spacerem po Kielcach„)
Charyzma papieru / Pinhole 2
Kończy się dobry łyk-end, relaks w Marzyszu wśród dobrych twarzy, grill, spacer po lesie o 5.10, zmutowana joga, rower, pomidorowa z wytrawnym winem, tu es petrus, the Thors i rajd w deszczu z Nowej Słupii do Kapkazów zakończony w el Bodzentyneiro. Konkret i obfitość. A już po reklamach – Jura, praca, premiera i motyle w brzuchu… Tymczasem kilka skanów z drugiego załadowania camery obscury.
/ Great bank holiday comes to its end but I really had a rest – lazy or active exactly when I needed the right one. Here’s some pinhole shots from Kielce, it’s just few of second film load.