Posts Tagged ‘Betko’
Barka Brata Baraka
Inne, podejście do muzyki, które kiedyś dyskutowaliśmy u Betki w komentarzach pod postem w stylu „puls, tętno, pykanie„.
/ Like Jobs said: think different. So, let’s think about music. Think like a brotha said in one of the Wefunk shows – „music? when hits you feel no pain” :)
Jaki kraj taka Baraka / Polish early video – a bit in Baraka style
Developer
Tak wygląda człowiek, który umi ugotować zupę na wykąpanie filmu należyte (nie ma tam „E” bo gotować, podobnie jak pić, to trza umić i on umi).
/ How looks the guy who prepared „soup” to develop this BW film? Just check it up!
Mój ulubiony kucharz ciemniowy. Betko. Film developing pro.
Aha, jeśli zdjęcia na tym blogu mają za słabą jakość to należy wyłączyć złudnie przyspieszający tryb „Opera Turbo” w którym nie da się oglądać grafiki lub w przypadku innych przeglądarek – zastanowić się nad swymi zbyt wygórowanymi oczekiwaniami ;P.
/ Oh, if quality of my pics isn’t good enough – turn off „Opera Turbo” mode please or just come back with smaller expectations ;P
Industrial
Odrobina zimowego industrialu z Maćkowego Starta. Fajny ten start byłby gdyby nie nieopanowana wciąż przeze mnie konieczność pamiętania o przewijaniu filmu. A jeszcze niedawno kupowało się stąd najlepsze pomidory, Matko Bosko Piekutosko!
/ A bit of winter industrial taken in ca. -15°C on Maciek’s oldschool 120 mm camera called „Start”. If I only remember to transport film…
Chemar Factory, Kielce, Poland
cyc, że na kilometr widać / men's sexual fantasies in photography
Betko - Władca Kruchej Rurki / Lord of the Fragile Pipe
opuszczony PGR w Piekoszowie / abandoned tomatoes plantation
helou! to się przewija!!! / greenhouses - superposed negative frames
Co można robić zimą w Polsce? / What to do in Poland during winter?
Zimowe ognicho w środku lasu
Można ciskać gromy, że nastał zbyt siarczysty mróz albo wykorzystać jego dobrodziejstwa i przejść po zamarzniętych bagnach. No, przynajmniej próbować ;P
Miłe złego początki.
Spontan sobotniej zdzwonki zaowocował pięcioma rumianymi gębami w dyliżansie wiozącym nas drogą odśńieżoną na jedno auto w stronę najstarszego dębu w Polsce. I/lub największego.
tramwaj zwany podążaniem
Po prawdzie to zaspałem i naliczenie nietoperzy i na rajd Tomassowy ale na szczęście udało się zmontować własną alternatywę. Desant niedaleko dawnego klubu „u Ducha”, niestey w choć planowaliśmy zaopatrzenie w tutejszym sklepie to w sobotę po 20 nie było tu ani jednego nosa. Pocałowaliśmy klamkę i w las. Po jakichś 2157 krokach, gdy przestaliśmy się onanizować czołówkami a zaczęliśmy w tym celu używać gpsów, androidów i innej techniki, Mintaj się rozmarzył – Wiecie, co najbardziej lubię w nocnych rajdach? Że idziesz całą noc i nie spotykasz w ogóle ludzi. Jesteś tylko Ty, twoi kompani i dzicz dookoła. Prawdę rzekł, która chyba wszystkim gra w duszy – uciec z betonu, z dala od ludzi, nie widząc cywilizacji innej niż ta, która na własne życzenie targamy w plecakach.
Bliskie spotkanie trzeciego stopnia.
Pęknięcie lodu 3D
Nie minęły dwa różańce gdy w środku lasu skrzypiącego mrozem ujrzeliśmy światło zbliżające się w naszą stronę. Pochodziło zapewne ze starej, niezbyt mocnej żarówki i ślabym, żółtym światłem pełzło do nas leśnym duktem. Wkrótce zza wzgórza wyłonił się licho świecący pojedyńczy reflektor – a więc nie traktor i nie quad… W miarę zbliżania za światłem majaczyć począł wąski, dość wysoki nos nadjeżdżającegopojazdu. Prawdę mówiąc wyglądał jak miniaturowa stara lokomotywa a okazał się być radośnie zaadaptowanym na papaja-samoróbę GAZem z przyczepą i dopiętymi z tyłu sankami w grubo ciosanego drewna.
Z przytupem i popitką.
Na traktorze mocno wesoła ekipa, która, jak na tego rodzaju „spotkanie na szczycie” przystało, poczęstowała nas tym i owym na gorąco i rozgrzewająco a niestandardowe wyposażenie pojazdu w postaci radia z kolumną pozwoliło nam rozgrzać się przy tańcach i grzańcach. Narciarki podróżujące na przyczepie poczęstowały nas jeszcze ciepłym mięsem z grilla a my odwzajemniliśmy toasty serwując mniód pitny. Obaj kierowcy nie do końca wierzyli, że idziemy z Zagnańska do Kielc w nocy, w mróz, z własnej woli, lasem, NA PIECHOTĘ.
Udało się Artkowi w tych egip… tfu, zagnańskich ciemnościach nakręcić dwuminutowy filmik choć dźwięk, tradycyjnie przy pancernej obudowie GoPro, nie powala na kolana delikatnie rzecz ujmując… ;)
.
Którędy do Nazaretu?
Polonia Białogon!
Otrzymawszy wytyczne jak trafić do jeszcze tlącego się ogniska podążyliśmy śladami kuligu z którym w końcu musieliśmy się rozstać. Tu poznaliśmy fantazję wiejskiego traktorzysty a później ślad GPSa tylko to potwierdził – zrobiliśmy szalone zimowe tango po lesie ale przecież nie o to się rozchodziło by dobiec do Klerykowa w pół godziny a przypadkiem nie nadłożyć drogi.
śnieżny piknik pod gwiazdami
Mieliśmy szczęście, żar jeszczenie wygasł więc z pomocą chrustowego i karitasowej stearyny nadaliśmy odpowiedni aromat oraz efekty dymne po czym kiełbasa trafiła na ogień.
Uśpiona natura kibica.
Mintaj, gdy zmarzł i skruszał odpowiednio, postanowił odśpiewać pieśń bitewną o tak przeraźliwej sile perswazji, że nawet Hardkorowy Koksu czmyhnąłby pokrywszy się gęsią skorką na myśl o walecznej drużynie. Ta drużyna to oczywiście Polonia Białogon, niestety moc wykonania tego hymnu przerosła zdolności rejestracyjne mikrofonu w kamerce Hero – powstały przester absolutnie wykluczył publikację utworu nad czym ubolewamy niezmiernie. Serio, kurka siwa :(
Kamera! Akcja!
O północy na Południe.
Ognisko nie trwało zbyt długo. W zasadzie nigdy nie trwało tak krotko – w pół godziny uwinęliśmy się z kiełbasami, zamarzniętym chlebem i urodzinowymi kamieniami o smaku kasztanków, któremi sypnął wchodzący w Wiek Chrystusowy, Grześ. Powiem tylko nie wchodząc w szczegóły, że dialogi były znakomite :) Fajnie jest też zatrzymać się w marszu, pogasić czołówki i posłuchać lasu, wiatru i mrozu. Poczuć szczypanie na policzkach, kłucie lodu w nosie a zadzierając go do góry zobaczyć między drzewami Oriona. A później także inne gwiazdy rozpoznając je dzięki jakiejś sprytnej aplikacji w sprytnofonie.
Droga usłana rurami.
Odkryliśmy piękną ścieżkę na narty a później zaatakowaliśmy rzekomo zamarznięte bagna. Przy temperaturze odczuwalnej -18 do -20 °C spodziewaliśmy się przejść po zamarzniętych mokradłach niczym bo wypolerowanym betonie, jednak, jak wyjaśniła jedna z teorii wyjaśniających nasze rozczarowanie, na skutek metanu i procesów gnilnych, to cholerne grzęzawisko wciąż było pulchne i głośno siorbiąc, niechętnie wypuszczało nasze stopy. Trafiały się też długaśne koleiny wypełnione zamarzniętą, całkiem przezroczystą wodą, w której jak dzieci oglądaliśmy wielopłaszczyznowe struktury pęknięć lodu.
Kogutkowyyyy, … ci w … do połowy!
zapalniczka z gołą babą w rehehe
Pod mostem E7 pożegnaliśmy się z Darkiem, który ruszył na Śliwki ale już za kwadrans dzwonił …spod domu gdzie go podrzuciły służby nie chcąc by błąkał się po północy wzdłuż rozbudowywanej obwodnicy siejąc zamęt i lęk w sercach dozorców. My wyszliśmy z lasu na zamkniętą Zagnańską tuż przy hotelu Piaskigdzie kogutkowi nie omieszkali omieść nas snopem więziennych reflektorów. Heh, poczułem się jak statysta w Shawshanku ;)
Cypis z Mintajem
Zmarznięte gardła rozgrzał nam gorący dwójniak w Mehowym barze gdzie spotkaliśmy Maję i Krakersa a podrzucił nas, narzekając na zamarzniętą skrzynię biegów, Betko.
Nie skłamię mówiąc „ja tam byłem i miód bez mleka piłem” :) Dzięki chłopaki i do ponownego zobaczenia na szlaku, może tym razem z pochodniami.
Tekst: ja, zdjęcia: Darek Walkiewicz, Artek Cedro.
Zdjęcia czynił również Betko jednorazowcem i jak tylko potraktuje je procesem C41 oraz skanerem to wrzucimy TUTEJ doń linkę :)
trasa marszu z wykresem prędkości oraz wysokości
Edytowano: zapomniałem wcześniej ale dziękuję w tym miejscu Kowalowi i wszystkim, do których wydzwaniam z nocnych rajdów (niejednokrotnie w stanie nieważkości) żeby sprawdzić rozkład lotu ISSa. Tym razem na szczęście nie zobaczyliśmy Stacji Alfa – „na szczęście”, ponieważ miała ona lecieć dopiero o 5.22 a do tego czasu uświerklibyśmy na mrozie jak talala :)
Pinhole 5.0 – expect the unexpected
Z otworkowcem drążyłem miasto, dobra pogoda promieniami słońca wdarła się do wnętrza puszki którędyś poza oficjalną drogą powodując kolorowe zabarwienie na negatywie. A był to film od Betki, taki z zaświetlonymi już „półksiężycami” ale za to ISO 80 co pozwala na dwusekundowe czasy w słoneczny dzień a i w większości przypadków w cieniach nie zmusza do stania godzinami. Wnioski z tego materiału: podchodzić bliżej, nie robić wielokrotnej ekspozycji i 2 s odmierzać licząc do trzech a nie dwóch ;P
Przy okazji dzięki Grześ za skan i wielu ludziom za kumację że fotograf to nie terrorysta – tak wyglądają Kielce z Telegrafu. Przed nami kolejne stromizny i wysokości marszczące kakao oraz ekspedycja MTB w Beskid Niski – trzymajcie kciuki za pogodę! A teraz: Kielce trochę inaczej. Kielce z których tak cholernie ciężko wyjechać :(
/ The 5th load of my pinhole and first post in Egnlish since… it’s so long ago that I can’t remember. Anyway, there’s some pictures of my hometown taken by pinhole camera, this time with many colorful unwanted flashes – this way of photography gives you „unexpected factor” so you can’t be sure about what you’ll get on developed film. There’re some visible „halves of a sun” – it’s a defect of this many years ago expired film. So, Kielce seen through the pinhole, enjoy!
Pinhole Kielce Wzgórze Zamkowe pl. Panny Marii w przebudowie
Pinhole Kielce Wzgórze Katedralne Warta
Pinhole Kielce quasi Sankt Petersburg
CPN Żytnia (d. Waligóry) - najładniejsza stacja benzynowa
pinhole - nowa Filharmonia Kielecka
Słońce Obrońców Stalingradu - pl. Wolności, Kielce
menora w Kielcach czyli świecznik wysokiego napięcia międzynarodowościowego
pinhole Kielce - "duża fontanna", KSM, ul. Bohaterów Warszawy
Kieleckie Centrum Kultury
centrum Kielc - widok z dachu KCK
Kielce z lotu mokasyna - jak widać wieża na Teleksie nie stoi nieruchomo :>
rezerwat geologiczny Wietrznia, Kielce - kolorowa jesień
Kielce, młyn pośrodku ślimaka ul. Krakowskiej (między wiaduktami heheheh)
nocny pinhole - Delikatesy Społem
budy na pl. Wolności, widoczny zegar MZiZ
szukamy pana Grześka od maszyn - czyli jak kupić bimber na bazarach
bazary Kielce
Miejski Plac Targowy w Kielcach
fotoszwędacz po Kielcach
Kombo 2 – Nida w gajerze i nocny offroad Chańcza
K jak Krzesiek czyli w garniaku po Nidzie
Kolejne małe marzenie: spłynąć kajakiem w garniturze, elegancko, najlepiej z piękną nimfą na przedzie, ubraną w zwiewną suknię i aligancki kapelusz. Ta druga część się nie udała bo popłynąlem „jedynką”, wprost z wesela Rudej i Grizzliego. Kilka fot z mojej podtopionej jednorazówki oraz parę zdjęć od partnerki dalszej części tego spływu – „Agnieszko, odbierz”.
[edytowano: nie wiem jak wordpress samodzielnie to zrobił ale podmienił kilka zdjęć ze spływu na zdjęcia z 4 urodzin Mehehel, fizyczna zamiana plików, kosmos! :( ]
w drodze do pinczowa
zlot facetow ktorzy z motocykla schodza tylko jesc, tylko! :)
Aga i Grzes
pierwsza wywrotka, nurkowanie po okulary i desant na pizzę z ogniska z ludźmi z naszego spływu
Betko wyluzowany jak kwiat lotosu na tafli jeziora – synergia z przyrodą absolutna :)
Agnieszko, odbierz
ten pan próbował nas prześcignąć żeby sprawdzić jak mu rośnie w siłę frank szwajcarski ;P
motur w Chrobrzu
koniec spływu, czas dogonić grupę Tomasso na nocnym pieszym rajdzie, to był megamaraton w sumie. fot. Betko (ten efekt po prawej to wynik zaschnięcia zamoczonego filmu na rolce i późniejszego zerwania emulsji w tym miejscu)
a tu strzały Kapitana dwuosobowego kajaka:
boso ale w ostrogach, skcja dywersyjna „płyńcie, płyńcie, ja się przytrzymam” ‚P
po wywrotce i nurkowaniu, najważniejsze że znalazłem okulary na dnie i że telefon okazał się wodoodporny
o 9 rano w niedzielę udało się kupić tylko taką kiełbasę w Pińczowie ;P poza brakiem kiełbasy byłem dobrze przygotowany – w kieszeni marynarki mialem korę brzozy i… zapasowe guziki do gajera :) Była też pęknięta kaszanka, kiełbasiwo i koleżanka z mydłem i ręcznikiem kąpielowym dla weselnika pachnącego fiołkami :)))
dobrzy ludzie (wszyscy tu są dobrzy ale chodzi akurat o tych spływających kupą kajakow) poczęstowali nas winem o smaku kawowej księżycówki :))
nieudana próba abordażu
To był nieco szalony i może zbyt szybki ale bardzo miły spływ w dobrej kompanii, dzięki wszystkiem!
Orkiestra z Chańczy: dwóch napiera, nikt nie tańczy
Planowaliśmy z Dżonym i chłopakami powtorzyć wypad rowerowy w „jurajskim stylu” ale na Beskid Niski. Ale, że tak to ujmę delikatnie, „pozmieniało się” a i tegoroczny październik jawi się jako czas, który nie rozpieści ciepłem więc na spontanie wsiedliśmy z Betkiem w jego kombilimo i pomknęliśmy do Chańczy. Miało nas być czterech ale zupa za słona itp i było tych dwóch, co chcieli jechać naprawdę. I było naprawdę gites! Być w Rakowie i nie zajrzeć nad jezioro to jak być w Berlinie i nie widzieć papieża – my właśnie tak zrobiliśmy. Gdy dojeżdżaliśmy właśnie do wytczonego przez Griegorija celu, OSP zbierało ludzi na akcję gaśniczą. Znaleźliśmy spokojne miejsce, wydobyliśmy rowery z paszczy forda, zabiliśmy 1173 komary i ruszliśmy w las. Plan był żeby „pobrykać za dnia i ewentualnie deczko w nocy”, w praniu proporcje okazały się odwrotne :)
Na pocieszenie dla tych co lubią śmierdzieć w domu przed telewizorem: było gorąco, pózniej zimno, były komary, zgubiliśmy okulary, parzyły pokrzywy, było błoto, kopny piach i przeprawa przez trzęsawisko, nie miałem jak zabrać znalezionego prawdziwka no i to najlepsze: w gpsa wgrane mieliśmy mapy z lat 80′ a przez 30 lat ten cholerny las wziął i zarósł – niektórych dróg nie ma, miejsce przebiegu wąskotorówki też niełatwo znależć… same kłody pod koła…
…ale chyba właśnie stawienie czoła rozmaitym trudnościom jest takie fajne w wypadach tego typu. Zaraz wrzucę foty to jeszcze pod nimi może coś dopiszę ale powiem dwie rzeczy: wypad zajebioza a dla mego towarzysza za zdolności kolarskie – SZACUKEN! :))
MTB Chańcza 2011
startujemy przeciwpożarówką
zdjęcia za widna
kopny piach – [ Nie Lubię tego
wyjazd zrelaksowany czyli bez parcia na rekord czasowy czy km, co rusz przystanek alaska i pstryk!
pełen wypas!!!
pięknie tam
Grześ klęka przed najszczęśliwszym koniem w województwie – poznacie go po żółtych okularach ;P
wata… yyy… chata wuja toma ;P
takie słodzizny mijaliśmy dość często na początku mimo że był to środek sami wiecie czego ;P
koniec dnia na przesiece z pojedyńczymi sosnami wyglądającymi jak palmy
jakieś cuś, co Krześko rozpoznał był, że zna to z Panoramio
gdzieś tutEj Pan Staszek samochód pohandlował :))
krótki spodeń to nienajlepszy plan na pokrzywy po pas
w lesie trzeba oddychać ostrożnie, najlepiej filtrując powietrze przez zęby lub język, inaczej można połknąć np. takiego przyjemniaczka
pokrzywy za nami, zapadający się brzeg bajora też, tera będzie już tylko lepiej!
eeej, paaaa! poka, poka! łaaaa! [rzeźnia quality ;P
ostatni dyliżans stąd
statywem naczęściej była gleba
Grzesiek tłumaczy miłej pani ze sklepu w Bogorii jak to możłiwe że przyjechaliśmy lasem nie znając go
czipsy, snikersy i chałka z chmielem – prawdziwe sportowe odżywianie anie jakieś tam KHROWY! ;P
i tyle go widziałem ;)
na pewnej przełęczy leżeliśĶy oglądając spadające resztki z roju Perseusza i słuchając jak milkną świerszcze gdy nadjeżdża automobil.
jedna z 1045 mijanych kapliczek
godzina pią! minut trzydzie! kiedy pobuuuudka zaaagrałaaaaaaaa!!!
sporo nas ominęlo wizualnie, jechaliśmy grzbietem widząc zaledwie lampy przekaźnika na Łysej Górze (niewidoczny na zdjęciu)
Kontroler poprawności i jakości trasy uchwycony przy pracy. Tak na serio bez gpsa byłoby znacznie trudniej.
Niedźwiedziom wstęp wzbroniony! …tylko czy niedźwiedzie to rozumieją? Czy konie mnie słyszą?
zaczęlo się – błoto max
tego tu artefakta jednego borowikiem zwanego zdaje się, znalazłem na środku drogi. uznawszy to za znak pogasiliśmy lampy wsje i po ciemku wsłuchiwaliśmy się w odgłosy oataczającego nas boru. Powiem tylko tyle że z zamkniętymi oczami macie 1000x jaśniej niż my tam wtedy z otwartymi, ostro było! :)
Do naszej bazy dotarliśmy o 2, na spotkanie nam wyszedł sam żubr :)
ljetam my addychali w ljesu, pieli piesni u kastra…
krajobraz po bitwie czyli poranek
tak właśnie tam było: PIĘKNIE!
rzut oka z samochodu (i mój imieninowy prezent w pierwszym planie)
widok o poranku, perspektywa śpiocha
Nad snem mego najlepszego kompana czuwały gruboude czarodziejki ale nie były z Disneja a raczej z Redtjuba ;P
śniadanie na pługu
poranek pod dębami, jako element składowy wypadu ktory szacuję na prajsles…
mimo spadających co chwila żołędzi kogutek przyszedł na sępa
Barry też zajrzał, dostał szame bo w nocy za późno się przykumał
zeszło powietrze, był chłop a zostały tylko kalesony ;)
spakowani
To był kawał pysznej gęsi okraszonej bardzo ciekawymi dialogami. Takie dobre żarcie serwuje pan Staszek w Rakowie – spytasz o „gęsie pipki”, trafisz bez pudła. A „po co łyżka, po co łyżka” – DO SOSU, prawdziwego gęsiego sosu!!! Polecam!
Mawia się „podróże kształcą”, dziś i ja, mądrzejszy o 115 komarzych ukąszeń powiem Wam: nie wybierajcie nanocleg miejsca zacienionego, wilgotnego i otoczonego krzewami, pokrzywami i stertami suchych gałęzi bo o poranku bez moskitiery kwiczeć będziecie jak młode warchlaki. Ponadto, dobrze jest na noc położyć okulary w bezpiecznym miejscu by ich nie zgnieść lecz włożenie za rączkę pod sufitem nie ułatwia porannej ich lokalizacji. Zaś z cyklu „rzeczy niepotrzebne w moim plecaku” przedstawiam dętkę rowerową do której nie wziąłem pompki, szczęscie nasze że obyło się baz kapcia.
Nocna jazda jest bardzo niezwykła, zarówno przez wsie jak i lasem, ważne by się odpowiednio ubrać i mieć dobre oświetlenie – u mnie lampa na kierownicy uzupełniana czołówką zupełnie zdały egzamin: pierwsza rysuje wysokie cienie dzięki którym widzimy 3D a druga wypełnia ciemne nisze przy manewrowaniu kierą. O górce lub zjeździe dowiadujemy się często nie z oczu lecz z nóg lub z tętna. Często nie widzi się przewodów elektrycznych lub ciekawych budowli jak choćby fartem zauwżona wieża przed Bogorią. Cóż więcej mogę rzec: było super, chcę jeszcze!
Jak Betko obrobi swoje fotografije to je TUTEJ podlinkuję :))
PS. w czasie gdy z Betkiem urzędowaliśmy w lesie Darek z żoną wystartowali w „koneckiej setce”, Iza doszła do 71 lub 76km a Darek walnąl całą stówkę, gratulacje!
Ic bjuryfoł / It’s beautiful
Grześ zrobił obskurną kamerę, powrót do korzeni – prymitywna skrzynka a w niej materiał światłoczuły, ani prochuśmy nie wymyślili ani nie jesteśmy pierwsi, którzy wracają do fotografowania aparatem otworkowym – ot, po prostu jest inaczej niż zwykle a przy tym mnóstwo frajdy. Poniżej pierwsze strzały z tego cacka, którego jeszcze nie miałem czasu sfotografować by się pochwalić lecz wkrótce to nadrobię. Przy ISO 25 czasy w zależności od warunków trafiały się od 2 sekund do 15 minut.
/ Betko made camera obscura so we got back to the roots – just box, really small hole and photo film – we didn’t discover anything new and we’re not the first who start ti play with pinhole again but… we have good time, lots of fun and these pictures are different, it’s just beginning. At ISO 25 shutter speed was, depending on light, oscillated between 2 sec and 15 mins. There you go…
brama / gate
klatka / staircase
ul. Źródłowa, Kielce, Poland
fontanna / fountain
budy / sheds
Rynek / Main Square
Jodła / military monument
rekonstrukcja walk o Westerplatte / reconstruction of Westerplatte battle
nakładka / overlay
Cienki w instytucie / institute of chemistry
rower / bike
zsyp / DH track
z "Kła" na Wietrzni / geological reserve
Słowo wyjaśnienia: ten otworek naświetla normalnie całą szerokość filmu – wraz z perforacją czyli de facto nie 24 a 35 mm x 72 mm, na powyższych zdjęciach nie widać perforacji bo ją „odciąłem” ze skanu gdyż ten negatyw, zwinięty jeszcze w trzydziestometrową szpulę, został najwyraźniej kiedyś nieostrożnie wyjęty na światlo i stąd ta nasilająca się biała poświata przy krawędziach. Normalnie, zdjęcia zarejestrowane na kliszy wychodzą w ten sposób – LINK.
/ Some additional explanations: this particular pinhole is designed to cover whole width of film, including perforation (actually not just a frame width but 35 mm). All pictures above were taken on a little bit damaged film – I cutted off the perforation, because film, while was rolled into a spool, was taken into the light, which burned its edges. Normally, the intact film gives you pictures like on Betko’s example – link.
Zmiana czasu
Wróciłem do żywych, wokół dzieje się dużo. Po 2 tygodniach grypy raczyła ona odpuścić zostawiając jednak zatkane zatoki. Jak to jest jeść bez smaku i powonienia? Pff… wbrew pozorom odczuwa się gdy coś jest niedosolone, słodkie, kwaśne, pikantne itd lecz najgorzej z rozróżnianiem smaków soków i ziół, konkretnych nazw, to samo z zapachami – oceniam ładny brzydki ale szczegóły… lipa. W poniedziałek coś z tym zrobię bo wraca czas prasowania kołnierzyka, wiosna, klienci.
Ostatnio cudownie przemierzone miasto na szwędaczu z Hamerem, w zwolnionym tempie, tak jak lubię. Dywagacje prowadzone w rozmaitych okolicznościach przyrody i rozkminki – że może jednak zagraża nam Japonia jeśli po Czernobylu choć nie pomarliśmy to dziwnym zbiegiem okoliczności kilku kolegów wycinało raka a jednego ziemia już przykryła.
Dla zmarzluchów teraz startują sezony – rowerowy, kajakowy, pontonowy, latawcowy, zdjęciowy itd. a tak naprawdę trwały przecież cały czas :) No fakt, ostatnio silniej wieje, mieliśmy nawet problemy z porywistym wiatrem podczas zdjęć na dachu wieżowca a umieszczenie przy 450 mm obiektu w wybranym miejscu kadru było przeważnie niemożliwe dlatego trzeba będzie to powtórzyć w spokojniejszą pogodę. Póki co – zapraszam na 20 MB partyzancką panoramę Kielc
Betko ukończył budowę bliźniaków otworkowych (wytrącając niechcący sobie ostatni argument przeciw przygotowaniu swej wystawy, hehehe!!), CNK podrzucił mi pimpstylowy aparacik wyglądający jak złota papierośnica alfonsa z lat ’70, trwa naświetlanie materiałów wewnątrz tych sprzętów. Najładniejsze jest przewijanie – w złotej lancpudrze długi bolec w całości chowający się w korpus a w drugim piękny szesnastokrokowy klikier odmierzający 24 x 72 mm :)
W zeszłym roku odziedziczyłem proste elektroniczne body z Zakonu Braci Minolta – Dynax 500si gdyż Speedy przestał robić zdjęcia ANALogLOVE a ja wręcz coraz je bardziej doceniam i smakuję. Minus niewątpliwy to brak manualnego ustawiania ISO i w przypadku braku DXa przyjęcie domyślnie wartości 100 ale darowanym zębom nie zagląda się w konia więc dzięki Adrian, zapiąłem tam sobie Velvię jako że zastąpiła mi ta puszka moje pierwsze lustro, prawdopodobnie pierwszy aparat z autofocusem – Minoltę z 1985 r. 7000AF. Zabawa na kilka body skutkuje tym, że po wywołaniu kolejnego filmu znajduje się na nim strzały z miejsc trwalonych też częściowo na innych materiałach i dlatego dziś zaległy trip z „mamusią”, welcome to Końskie ;P
Poczta / Post
Dokończ własnymi słowami / "Fatherland is"...
chinski sklep / Chineese store
jakież było zdziwienie pani Helenki gdy wychodząc wyrzucić śmieci do wielkiego białego wora nie zauważyła stojącego w nim mężczyzny lat około trzydziestu w okularach, wszystko przez tego odwracającego uwagę cholernego fotografa! / man in scrap bag
jak się właściwie mówi: dywersyfikacja czy dywersja? / gas counter
A, na koniec stara dobra tuba – Beatnuts. Dobranoc, bo dziś śpimy krócej (chyba ty!)
.13 radość / hapiness
Zdjęcie z automobilnego fotowypadu / Picture from photowandering by a car
photo by Betko
Brulionman 