Archive for Lipiec 2011
Między nami jaskiniowcami
Dzisiaj był idealny stan wody żeby spłynąć Silnicą kajakiem lub pontonem. Byłem gotowy lecz się nie udało.
tak wygladalem przed pierwszym splywem - w kasku, z czołówką (na dubeltówkę) i z gaciami na zmianę gdybym się ze szczęścia zejsrać raczył ;)
Jednak dzień się udał, szwędacz z Jagną a na deser…. jest taka zacna jaskinia niedaleko mego puebla, byłem tam ostatniej jesieni z Niedźwiedziem i dziś powtórzyliśmy wypad czołgany. Nowe komnaty, nowe drogi, nowe kominy, nowe korytarze, nowe pająki… Czas zleciał jak z bitcha trzask, nie wiadomo kiedy – byliśmy ponad godzinę pod ziemią, właśnie dogania mnie zmęczenie, za ciepło się ubrałem (bez poprawki że mamy lipiec z nie październik chociaż pod ziemią niby stała temperatura) i lało się ze mnie strumieniami. Ale to chyba też ze stresu, z adrenaliny, z podniety że odkrywa się coś nowego. Kilka fotek z komórasa, przeważnie dokumentują szczyty kominów.
pierwszy ślepy zaułek
tego nie pamiętam
korytarz lśniący kroplami wody na tłustej lub kredowej skale
to by Pani Marysia wiedziała a dla mnie to tylko niezwykła niebieska skała
no dobra, wchodzę
koniec drogi, sprawdzanie cugu
klaustrofobiczny powrót, zwalnianie pracy serca
Dźwiedź i zalana wodą jama a w niej głębsza jeszcze rzecz.
Pięknie było, głównie dzięki Darkowemu pezlowi co wali snopem jak ta-lala :) Idę obstukać klamoty z gliny, howgh! TE KLAMOTY:
móc oddać się radości prania zajechanych łachów: PRAJSLES ;P
Silnica kajakiem czyli pierwsze spotkanie z łupiną
Relacja z ostatniego ładowania psychoakumulatorów wzbogacona zdjęciami Piotrka Materka ©.
Silnica – sięgający do kostek miejski ściek, niezakrywający nawet wszystkich leżących na dnie kamieni, ktokolwiek ją widział ten po trzykroć pomyśli nim nazwie to-to „rzeką”. Jednak gdy deszcze trwają przez dni parę i są dość intensywne, miałki szemrzący środkiem Kielc strumyczek zmienia się w żwawy potok szarej brei, która połyka wszystko co wpadnie w jego uregulowane koryto.
Ostatnie wskazówki
Pośród wielu różnych głupich pomysłów i marzeń miałem takie aby spłynąć przez miasto kajakiem. Pierwotnie miał być to slalom między samochodami podtopionymi na regularnie zalewanym rondzie przy Żytniej, później pomysł zmienił się w „spływ z Kielc do Bałtyku” (da się!) a na razie udało się go ziścić kajakowo na „żeglownym” odcinku centrum miasta.
Ihaaaa!!!
jeszcze z zapiętym fartuchem czyli przed pierwszą wysiadką
Spontaniczna zdzwonka z Jackiem, rekonesans przeszkód i pewna środa okazała się być bardzo niezwykłym dniem. Wystartowaliśmy spod tamy na kieleckim zalewie, nie dość że wysoki stan wody nadawał jej niezłego tempa to mając nieco doświadczenia z pływania 2-os kajakami liczyłem że wszystko pójdzie jak po maśle, nic bardziej mylnego. Jednoosobowa łupina to zwrotna ale i bardzo chybotliwa franca wymagająca częstej lambady biodrami a z relatywnie długim ogonem także poprawki na tył przy zawracaniu w wąskim korycie.
trudna sztuka wsiadania
spływ kajakowy zieloną doliną Silnicy
Jacek się zmieścił...
... to i ja spróbuję :)
Udało mi się zapanować nad kajakiem a przynajmniej tak mi się wydawało. Trwało to krótko bo już na Nowym Świecie zaliczyłem wywrotkę (szczęsciem bez kufla) przy pokonywaniu mostu i dalej mokry i wesoły płynąłem wyluzowany ale z większym niż uprzednio respektem dla przerośniętego rynsztoka. Od Jesionowej do IX Wieków trzy przeszkody zmusiły mnie do przenoszenia kajaka (Jacek przez jedną przeskoczył) a dalej było już tylko wesołe wiosłowanie przez centrum miasta.
utrata kajaka po obrocie 360' ...rzeka uczy pokory
ulżyło, pierwsza "gleba" za mną, cenne rady Jacka
hoooopla Johan! ;) i to sie ponoć zowie "kajakarstwo zwałkowe"
Padał deszcz ale reakcje ludzi były zaskakująco pozytywne – dzięki za wszystkie dobre słowa, gesty i zdjęcia. W parku dostaliśmy psztyczka w nos, za progiem kaskady był niezły magiel w którym straciliśmy wiosło (wiem, że to brzmi jakby mrówka zepchnęła Cię z autostrady) i zaplanowana do Nowin żegluga została zakończona przy Ogrodowej.
płyniemy przez Planty
przepływamy pod Sienkiewką
I to jest miejsce na WIELKIE DZIĘKI dla tych co nam pomogli logistycznie, fotograficznie i fizycznie, w szczególności dla Piotrka. No i oczywiście bez Jacka, jego kajaków i wskazówek też by się to wszystko nie udało. Może nie widać tego na zdjęciach ale połknąłem bakcyla jak Sung Hi Lee krochmal ;P Z wodnych działań w planach mam dokończenie Silnicy, spłynięcie przełomu Lubrzanki (naprawdę musi być dużo wody) oraz pomysł by popłynąć Wisłą w zasilikonowanym TOITOI-u.
wielki skok Jacka na parkowej kaskadzie, to była Silnica jakiej nie znacie. fot. P. Materek
Marzenia są po to by je spełniać!
Peace, Brulionman.
W zawodzie wikinga najbardziej cenię sobie gwałty
Maj i czerwiec bardzo konkretne – 3 dni spływów Nidą, dachy kieleckich skajskrejperów i dzwonnica Jadwigi, ekspedycja MTB na Jurę, rajd ulewowy starą wąskotorówką, zaćmienie księżyca w niezwykłym składzie na Św. Krzyżu i łąka makami usłana. Odpoczynek po intensywnym dziurkowaniu, niezobowiązujące pedałowanie miejskie, pływanie w kopalni piasku i ekscytujący weekend w stolicy z serca łopotaniem i chilloutem na Polach Mokotowskich.
Lipiec też już zdążył zasłużyć się w pytonga, dużo zobaczycie wkrótce na zdjęciach ale prawdziwe wrażenia przechowują nieudostępnione zasoby mojej kiepeły, duszy i serca :)
Zgoda, pozdrawiam!
