Zagubione w akcji

Dwie panoramy ze szlaku Kuzniaki – Oblegorek warte tyle co i pozostale zdjecia z tego wypadu.

tuz za domem z poduszkami, tam gdzie skrecowywuje sie w lewo to widok w prawo jest taki wlasnie o. A tam daleeeko na horyzoncie widac chybasik Zajaczkow.

zdjecie nie oddaje wrazenia jakie robia te skaly ale moze to kwestia zlej baletnicy

I jakos odkad mam syfre to jest tak, ze coraz czesciej robie zdjecia a coraz rzadziej fotografie :(

Kuzniaki – Oblegorek

Rajd pieszy z Betkiem, arcywesoly i – choc na pierwszy rzut oka nie widac powiazan – z tego miedzy innemi powodu (lub dlatemu jak mawia Czesiu) obfitujacy w zbyt duza liczbe zdjec.

jeszcze przed switem mknelismy pijana nyska przez piekoszowsko - strawczynskie ziemie

najmniejszy z wielkich piecow; ten ksiadz Staszic to byl wizjoner co mial nie lada wypierd, na swoje czasy przescignal rozmachem Nowa Hute

wykorzystujac budowe terenu ludzie zalozyli na Gorze Perzowej kapliczke Sw. Rozalii bedace tez niezlym schronieniem w razie W

wnetrze kapliczki

Swieta Rozalio modl sie za nami

do kapliczki wiedzie ciasne przejscie miedzy olbrzymimi omszalymi skalami

haraszo traktaristam byt!

paczy sie czowiek, paczy i napaczyc nie moze

to ci dwaj z poprzedniego zdjecia, spuchli po gorkie i prowadzo rowery majace pedalow cztery

a kto by tam wiedzial...

Prawie "Kielecka Szkola Krajobrazu" ;)

W promieniu 20km od Gory Dobrzeszowskiej odkrylismy kolejne KAMIENNE KREGI jednak nie udokumentowalismy ich gruntowniej w obawie przed tzw. "furią żuka" fot. panrzegosz

teraz pan ma relaks

dzielne quady wiozace niedzielnych kierowcow

u Pana Boga za piecem - pranie na sznurku, koldry sie wietrza przed domem, azor szczeka, dym sie snuje...

oczywiscie podazalismy nieustatnie czerwonym szlakiem Massalskiego Kuzniaki - Goloszyce

jaka gmina takie oznakowanie, trzeba przyznac jedno - dobrze widoczne (biale pole wielkosci szufli do wegla)

Griegorij przydybal mnie jak z braku wurstu grzeję Kobietę-Piasek (Sand-Witch, cos jak Spider-Man)

mikrokosmos (tu niestety pion jest kadrem jedynym)

piekny bukowy las poorany wawozami

Po opuszczeniu szlaku glownego...

...błąkaliśmy sie wąwozami czarnego szlaku

paluch grzebaluch

I w ten oto sposob dobrneliscie, Drodzy Czytelnicy, do konca tej nudnawej zdjeciowej opowiesci z naszego rajdu pieszego, ktory okazal sie bardziej pieszym niz rajdem, gdyz jak obliczylismy sprytnie , w 7 godzin przeszlismy cale 12 km :) A tu sznurek do obrazow zarejestrowanych przez druga czarna skrzynke… oraz czesc 2 czyli zdjecia z naziemnej aparatury obserwacyjnej

Esencja / an essence

Dla mnie to miejsce jest jakby esencja tego osiedla, niegdys noszacego szumna nazwe „XXV-lecia PRL” (naprawde). Pewnie gdyby przeniesc KSM do ktoregos z anglosaskich krajow to skrzyzowanie z poczta, delikutasami, postojem, totolotkiem, biblioteka i dawnym klubem nocnym „Samanta” zwalo by sie KSM Village. Po lewej stronie zachowane afisze kina o typowo polskiej nazwie – Moskwa :)

/

This place is heart of KSM district, which under soviet occupation was proudly named „25th Anniversary of People’s Republic Poland”. It’s just a village – a central place on estate with post office, grocery, bookmaker, library, taxi rank and „Samantha” go-go club in 80’s. On left hand side there are playbills of cinema with typical „polish” name – MOSCOW :))

KSM

Firma-ment festiwal 2009 cz.2

Nie wiem czy szacowne betonowe mury peerelowskiego sarkofagu KCK widzialy kiedykolwiek w sobotni wieczor tyle mlodych ludzi. Fisz sie sprawdzil w roli magnesu, zdrowo przed koncertem skonczyly sie numerki w szatni (a zaczely w ubikacji ;) ) i cala mala scena wraz z balkonem z trudem nas pomiescila. Zaczal Emiter, nie moja jazda wiec powiem tylko ze podobal mi sie minimalizm – czlowiek z paroma elektronicznymi ustrojstwami na stoliku metr na metr uzyskal w relacjach show/dzwiek mocniejsze wrazenie muzyczne choc w przerwach setow uslyszalem kilka westchnien „wreszcie” :)

Emiter - Firmament festiwal 2009 KCK

Emiter - Firmament festiwal 2009 KCK

Po Emiterze byla krotka szopka z oproznieniem calej sali na czas strojenia Tworzywa, na szczescie trwalo to kolo kwadransu. Na scene wjechali bracia i zaczelo sie baaardzo kameralnie…

Fisz i Emade - Firmament festiwal 2009 KCK

Tworzywo - Firmament festiwal 2009 KCK

Tworzywo - Firmament festiwal 2009 KCK

ale wkrotce z zakrawatowanymi chlopcami z Tworzywa Waglewscy zagrali w klimacie swej plyty „Heavi metal” i wiele radosci bylo gdy gimnazjum skakalo przy faktycznie hewimetalowych brzmieniach Tworzywa a gdy polecialo 30 cm ponad chodnikami to ludzie ruszyli z miejsc. Normalnie ciemna strona Fisza ;)

tak dzieciaku, to jest hewime(n)tal! ;)

Fisz Emade Tworzywo - Firmament festiwal 2009 KCK

Fisz Emade Tworzywo - Firmament festiwal 2009 KCK

Nie bylo czerwonej sukienki ale ogolnie frajda spora z festiwalu, ktory jeszcze sie nie skonczyl :) I w porownaniu z ostatnim koncertem WYP3, Liroya i Karaza – tu byl prawdziwy akustyk i chwala mu za dbanie o jakosc docierajacych do nas dzwiekow. Pzdr a w czwartek ciag dalszy zabawy – tym razem na Bazie Zbozowej.

Firma-ment festiwal 2009 cz.1

Firmament przysporzyl pozytywnych emocji. Najpierw w piatek energetyzujacy Drum & Dres…

Drum & Dres - Firmament 2009 KCK

Drum & Dres - Firmament 2009 KCK

… a pozniej totalny relaksator chilloutowy przy znakomicie dobranych wizualizacjach czyli Letko, piekny odjazd!

Letko - Firmament 2009 KCK

Letko - Firmament 2009 KCK

Jednak nie wszyscy zakumali baze, niektorzy przebywali w odmiennych stanach swiadomosci cwiczac juz, jak zwykle w grudniu, karpia :)

chcecie - wierzcie lub nie wierzcie: najtanszy zywy karp w miescie ;)

Menora

z zydowskiej perspektywy

Jeszcze jeden strzal z niemieckiego cacuszka na zakonczenie warsztatowego minipleneru CKF w maju br.

Uliczne spiewanie koled

Fajnie byloby, gdyby ktorys z chórów wystepujacych na Cecylianskim muzykowaniu zorganizowal gdzies w centrum spotkanie z kolędami o otwartym charakterze – koncert w ktory mieliby się włączyć mieszkancy miasta. Chetnie zaspiewalbym Mizerna cicha na swiezym powietrzu np. 25 grudnia wieczorem pod choinka na kieleckim Placu Autystów ale na takiego flashmoba raczej nie ma co liczyc :(

Testowe z Ulcynej Exakty

Aparat: Exakta Varex IIa, Carl Zeiss 50mm f2.0, film: noname

Uwagi: 10 najbardziej udanych z naswietlanych prawie w calosci „na oko”, niekadrowane, kolory zarejestrowane jak w oryginale na filmie. Testowe zdjecia dla sprawdzenia szczelnosci puchy, po naswietleniu kilku klatek aparat otwierany w ciemni przy zwyklej czerwonej zarowce zeby sprawdzic czulosc bo zapomnialem a okienka nie bylo, teraz wybralbym inna opcje – naswietlal na 200 liczac na tolerancje +/- 1EV bo w koncu jakiez mogloby byc ISO nonejma jesli nie 100-400…  Za tajemnicze bliki obwiniam puche, ktora mimo ze jest cacuszkiem i wyglada jak Leica dla ubogich, to jednak w ostrym sloncu wpuszcza ktoredys swietlo wiec dolaczy do szeregu analogowych półkowników Gen. Ulsona.

moja przygoda z fotografowaniem samolotow

plac manewrowy

Betko w swojej ciemni

zla dobranocka

Jozefka

Maciek Macku

Al. IX wiekow Kielc

dom zwiazkowca

fabryka tlenku glinu

pani modelka z pleneru LeszkaKa

Cztery pory blogu

Filmowo. Nie od teraz mam tak ze wczuwam sie w film maksymalnie a co za tym idzie – czesto sie wzruszam ale na kreskowkach to jest naprawde zenujace, tyle o sobie a teraz o filmach. 9 – taki sobie, troche przypominal mi etiude sprzed kilkunastu lat Mr Resistor. Niezly jest zbierajacy nagrody Rewers czyli syndrom „turnus mija a ja niczyja” polaczony z dulszczyzna a utrzymany w klimacie czarnobialego kina amerykanskiego by nie rzec ze wprost Casablanki i choc gra tam istny Humphrey Bogart rodzimego chowu, to jednak przycmiewa go Agata Buzek – kobieta o urodzie nienachalnej niczym Maria Kwaczynska. Moon – dlugi, nudnawy i nijaki, nie zostawia po sobie nawet ulamka tego co Solaris aczkolwiek koncowka rozmowy z corka wsadzila moja reke w nocnik i to bylo mocne.

Sieciowo. Uklony dla adminow ktorzy nie chca sie przemeczac czytajac a jednoczesnie sa zobligowani do wstawienia ilustam postow komercyjnych z opiniami tzw „ekspertow branzowych” i nie szkodzi ze odpowiedz taka ma sie jak piesc do nosa, grunt to wyrobic miesieczna norme ;P Np. koles na forum rowerowym pyta jak chronic rodzinne klejnoty gdy w trakcie skoku juz widac ze nie wyladuje sie zgodnie z planem a Pandamin wstawia pierwszy odpowiedz eksperta „w tym przypadku smialo moge polecic serwis w Al. Jana Pawla – zawsze fachowo obsluza”, kto nie wierzy: do lektury.

Medialnie. Nie zdradze o czym jest ten filmik lecz to juz drugi znany mi przyklad kraju, ktory stara sie kreatywnie przedstawic niepopularna postawe.

Socjalnie. Nie dalej jak tydzien temu naprawiono wreszcie winde o ktorej pisalem, co ciekawe, Osrodek Informacji Osob Niepelnosprawnych przez 2 miesiace nie raczyl wbrew swej nazwie podac informacji JAKI podmiot odpowiedzialny jest za utrzymanie/konserwacje tego obiektu mimo kilkakrotnych prosb droga mailowa – kolejna instytuacja uwazajaca ze nos jest dla tabakiery a nie odwrotnie. Grunt ze po tylu miesiacach winde naprawiono. Stalo sie to chyba z okazji niedawno obchodzonego Miedzynarodowego Dnia Inwalidy ktory najpelniej komentuje postawa Nicka Vujicicia ktory smialo moze motywowac tzw. pelnosprawnych.

A tu cos nie na jesienne wieczory ale na kilkanascie minut czytania reportu ktory jako slowo pisane dorownuje sila razenia „Dzieciom z Leningradzkiego”.

W piatek trzynastego

widok ze skoczni narciarskiej w Tumlinie

W piatek trzynastego liśćopada, niezbyt wczesnym rankiem razem z Niedzwiedziem opuscilismy CK. Odwiedzilismy na wsi sklep, w ktorym nasze sniadaniowe zakupy zwiekszyly dzienny obrot o 40% ;) i ruszylismy na piesza petelke bazujac na czerwonym szlaku Massalskiego. W miejscowosci Tumlin-Wegle odnalezlismy droge do kopalni prowadzaca zarazem w dwa inne, ciekawe miejsca. Pierwszym jest skocznia, z ktorej widok rozpoczal te relacje a pozostalosci owej konstrukcji wygladaja nastepujaco:

Tumlin - wejscie na stara skocznie

Jak powyzsze zdjecie dowodzi – w razie napotkania niedzwiedzia w lesie ucieczka nie tylko na drzewo ale nawet na skocznie narciarska o nadgnitych i oslizglych szczeblach – jest bezcelowa ;) Stad udalismy sie w drugie warte uwagi miejsce – do sasiadujacej ze skocznia kaplicy na kamiennych kregach Gory Grodowej, niesamowicie polozonej na skarpie olbrzymich blokow skalnych.

kaplica na Gorze Grodowej, Tumlin

W czasach poganskich (akurat nie chodzi o PRL) byl tu jeden z wazniejszych osrodkow kultu a miejsce to sluzylo rowniez komunikacji (znaki przekazywane rozpalaniem ognisk na szczytach, Tolkien tego z palca nie wyssal) z innymi poganskimi kopcami – chocby z Łyścem w Świętogórach lub znajdujaca sie nieopodal Gora Dobrzeszowska. Szybkie omowienie miejscowki pod katem nagrywania 11 edycji New World Disorder w Gorach Swietokrzyskich ;) i podazamy szlakiem na Zachod.

rezerwat Kamienne kregi

Ogolnie to nieco abstrakcyjna ta miejscowka jest bo z rezerwatem przyrody sasiaduje kopalnia czy kamieniolom oraz wspomniane kaplica i skocznia narciarska lecz my nie przejmujac sie gestniejacymi oparami absurdu i mgly, wziawszy sobie do serca nazwe rezerwatu, odnalezlismy poganski skarb. Wielu ludzi patrzy lecz nie widzi jaki to skarb mijaja doslownie kilka metrow od szlaku:

oto pojedynczy napotkany sławetny "kamienny krag" ktory prawdopodobnie nigdy wczensiej nie zostal utrwalony na zdjeciu.

Aby uchronic mieszkancow wsi przed inwazja turystow po opublikowaniu tego unikalnego odkrycia, zatrzymamy w tajemnicy nazwe miejscowosci. Kamienny krag zamaskowany jest resztkami niedokonczonej budowli i przykryty dla niepoznaki dachem osinobusa lecz prawdziwego odkrywcy nic nie jest w stanie wyprowadzic w pole :)

Po wyjsciu z lasu i przecieciu drogi  z Tumlina do gieldy samochodowej mijamy dluuuugi barak strzezony przez niestrzyzone psy. Zaraz za zabudowaniami po lewej stronie jest tor do dirta jednak przejscie przez lake okazlo sie wielkim afrontem wobec jej wlascicieli a robienie zdjec toru bedacego juz na innej posesji rozsierdzilo ich do tego stopnia ze chcieli wzywac policje.

Jesli ktos ma tyle pary, ze dokreca miedzy hopami na tyle skutecznie by na kazdej wyskoczyc to nalezy sie mu gleboki szacun :)

Obawiajac sie, ze trafimy na panow, dla ktorych taka interwencja jest jedyna atrakcja koszmarnie nudnej sluzby i nie chcac spedzic najblizszych dwoch godzin w komisariacie zamiast na szlaku – oddalilismy sie odwzajemniajac pozdrowienia. Wykien zostal za nami i zaczal sie las. Las w czasie mzawki, zwlaszcza kilkudniowej, nie obfituje w nadmiar suchego drwa. Wlasciwie kazde, nawet suche (w sensie uschniete) drewno jest mokre. Nie majac takich umiejetnosci survivalowych jak Dzony, rozpalilismy ogien z uzyciem kserokopii mapy, swiezych igiel i suchej kory brzozy zeskrobanej scyzorykiem ktory wiele przeszedl :) Kielbasa, musztarda, bulka i frument – po tak luksusowym sniadaniu poturlilismy sie pod gorke a szlak wiedzie tu tak stromo ze nawet slady jakiegos zapalenca ktory quadem atakowal zawracaly w pewnym miejscu. Tu zaczyna sie piekny las.

las w okolicach Miedzianej Gory

czerwony szlak Goloszyce - Kuzniaki

Fotoapdejt: lekko zamglona lesna panoramka (powered by Duch)

Jednak nawet najpiekniejszy las kiedys sie konczy i nie inaczej bylo tym razem, w poblizu lesnego odcinka duzej petli toru wyscigowego „Kielce” przecielismy wylotowke z Kielc w kierunku Lodzi. Nie moglem pominac graffiti na wsi.

myszy na wsi z dedykacja :)

Wbitka w lewo, kawalek pod linia lasu i hyc szlakiem w gore. A tu nad glowami taka hopa ze hej!

hardkorowa hopa ponad szlakiem

Ja rozumiem, wybicie z dropa ok 4m nad ziemia, przelot ponad lesna droga ale ladowania polaczonego ze slalomem miedzy drzewami juz sobie nie umiem wyobrazic :) Ludzie to nie wiedza jakie sily drzemia w lesie :P Bardzo pozytywnie mnie nastraja spotykanie takich budowli bo znaczy to ze rosnie pozytywnie zakrecone pokolenie, kadra ktora na zawodach zje konkurencje. Nie na konsoli ale w realu! Wielka piona, yo! Dalej napieramy do polanki, szlak chyba gora pobiegl a my dolem.

Z.M.N.R.P. (c) Pikolo RIP

Chwile pozniej, na skraju lasu rozstalismy sie ze szlakiem skrecajac w prawo. Mija sie zawalone pod ciezarem sniegu chalupy i przecina rzeczke, gdzies na wprost, przy lepszej widocznosci moze majaczy wielki Mur oporowy Staszica… Jednak nie tym razem, za ujeciem wody odbijamy ponownie w prawo, sprawdzamy czy odkryty, szeroki downhill ktory zaliczylismy kilka lat temu (chyba na G. Perzowej) jest obecnie pokryty asfaltem i niestety przypuszczenia te sie sprawdzaja.

Niedzwiedz to nie miś! ;)

Za p. Brunatniakiem widac droge, ktora wiedzie do gieldy. Stamtad ulica przez Wykien i pozniej duktem pod linia lasu wrocilismy do Michalowego bolidu. Dobry wypad byl to i nawet SE zdjecia po drodze cyknalem jak widac, dzieki Dzwiedziu!

A wkrotce bo 13 grudnia, zapowiadany od tygodni, rajd z Cminska do Miedzianej Gory. thnx za cynk Pinior!